Kamienica Emila Wedla – kamienica zbudowana w 1893 roku przy skrzyżowaniu ulic Szpitalnej oraz Górskiego na warszawskim Śródmieściu.
W zachowanej do dziś 4-piętrowej oficynie znajdującej się z tyłu budynku Emil Wedel prowadził swój zakład cukierniczy od 1865 roku. Od początku istnienia kamienicy na jej parterze działa sklep oraz pijalnia czekolady. Można było spotkać tam postaci takie jak Henryk Sienkiewicz czy Bolesław Prus.
W latach 30. produkcję przeniesiono na Pragę, a w budynku pozostała jedynie pijalnia oraz sklep. W 1937 roku Jan Wedel zaplanował modernizację wystroju lokalu, jednak spotkało się to z licznymi protestami, na skutek czego postanowiono zmodernizować jedynie zaplecze.
W czasie wojny w kamienicy stacjonowali fotoreporterzy Referatu Filmowego Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK, którego szef, Antoni Bohdziewicz, sfilmował z czwartego piętra ostrzał artylerii niemieckiej najwyższego budynku w ówczesnej Warszawie, Prudentialu.
Podczas powstania warszawskiego zawalił się północny fragment kamienicy, który został pobudowany ponownie w 1947 roku, według projektu Zdzisława Mączeńskiego. W następnym roku Wedlowi odebrano budynek kamienicy.
Ponowne otwarcie lokalu znajdującego się na parterze nastąpiło w 1958 roku. Wystrój wnętrz wzorowany był na oryginalnym, a żyrandole i kinkiety pochodziły z fabryki Braci Łopieńskich.
| 
