

Ulica gen. Władysława Andersa w Warszawie – ulica w Warszawie w dzielnicy Śródmieście, która przez Muranów łączy Śródmieście z Żoliborzem, przechodząc w ul. Adama Mickiewicza przy dworcu PKP Warszawa Gdańska. PrzebiegUlica jest przedłużeniem w kierunku Żoliborza śródmiejskiej ul. Marszałkowskiej łącząc plac Bankowy z ul. Stawki i przechodzi w kierunku północnym w ul. Adama Mickiewicza nad torami kolei obwodowej. W całości przebiega przez obszar Muranowa. W porównaniu do ul. Adama Mickiewicza i ul. Marszałkowskiej ulica jest niedokończona, tzn. na całej długości jest jednojezdniowa, przy czym od strony wschodniej w trakcie budowy pozostawiono miejsce na drugi pas jezdni (wytyczenie jej uniemożliwiła postawiona tam wentylatornia metra). Wzdłuż całej jej długości biegnie linia tramwajowa, a pod ulicą - pierwsza linia warszawskiego metra pomiędzy stacjami A15 Ratusz Arsenał i A17 Dworzec Gdański (stacja A16 Muranów nie została zrealizowana). Pomiędzy al. „Solidarności” a ul. Anielewicza po zachodniej stronie ulicy znajdują się skwery: Batalionu Harcerskiego AK „Wigry” i Ofiar Stalinizmu. HistoriaPierwotnie droga łącząca rejon Leszna z Nalewkami. Jako ulica biegnąca od ul. Długiej i ul. Leszno do Nowolipek powstała w roku 1766. Jej zabudowa powstała od końca XVIII wieku; były to przeważnie dwupiętrowe kamienice oraz tworzący przewężenie ulicy Pałac Mostowskich, rozbudowany około roku 1775. Lata 1821-28 przyniosły realizację kamienic projektowanych przez wybitnych architektów, takich jak Karol Galle i Antonio Corazzi. Cała dawna zabudowa ulicy została zniszczona w roku 1944 – w czasie powstania warszawskiego w rejonie późniejszej ulicy toczyły się walki w Ogrodzie Krasińskich o tzw. Pasaż Simonsa. Współczesna ulica powstała w latach 1946-1947 i wytyczona została wśród ruin getta warszawskiego, otrzymując nazwę Marcelego Nowotki. Zmieniono w ten sposób przedwojenny układ w tym rejonie Warszawy – włączono w jej skład fragment ulicy Przejazd, Nowolipki, Nalewki oraz Placu Muranowskiego, wszystkie w obrębie części miasta zamieszkanej głównie przez Żydów. Z dawnej zabudowy ulicy zrekonstruowano w okresie powojennym jedynie Pałac Hilzenów – Mostowskich. W 1951 przed kino Muranów trafiła zabytkowa fontanna z roku 1866, projektu Józefa Orłowskiego i Alfonsa Grotowskiego, o wystroju rzeźbiarskim wykonanym przez Leonarda Marconiego. Jej wcześniejszymi lokalizacjami były ul. Krakowskie Przedmieście oraz Plac Bankowy. W okresie powojennym powstała zabudowa ulicy w większości w stylu socrealistycznym, na północ od ul. Anielewicza osiedle projektu pracowni Stanisława Brukalskiego (1953). Według projektu budynki miały otrzymać bogaty wystrój klasycystyczny, lecz po odejściu od socrealizmu budynki otynkowano gładko bez realizacji wystroju. 12 października 1963 roku odsłonięto Pomnik Żołnierza 1 Armii Wojska Polskiego, ostatnie przed śmiercią dzieło Xawerego Dunikowskiego. W 1990 ulica zmieniła nazwę i patrona na gen. Władysława Andersa. W 1999 na skwerze pomiędzy ul. Andersa a Ogrodem Krasińskich powstał Pomnik Bitwy o Monte Cassino proj. Kazimierza Gustawa Zemły wraz z obeliskiem z podobizną gen. Władysława Andersa. Ważniejsze obiekty
|