Ulica Piękna

Ulica Piękna – jedna z ulic warszawskiego Śródmieścia, mająca długość ok. 1 km.

Ulica Piękna rozpoczyna się od skrzyżowania ulic Wiejskiej i Jazdów. Następnie biegnie na zachód, przecinając ulicę Johna Lennona, a dalej Aleje Ujazdowskie oraz ulice Mokotowską i Kruczą. Dochodzi do pl. Konstytucji. W tym miejscu następuje przerwa w ciągłości ulicy Pięknej. Ponownie rozpoczyna ona bieg kilkanaście metrów za placem Konstytucji i wpada w ulicę Koszykową na skrzyżowaniu tej ostatniej z ulicą Emilii Plater.

Ulica Piękna – jedna z ulic warszawskiego Śródmieścia, mająca długość ok. 1 km.

Ulica Piękna rozpoczyna się od skrzyżowania ulic Wiejskiej i Jazdów. Następnie biegnie na zachód, przecinając ulicę Johna Lennona, a dalej Aleje Ujazdowskie oraz ulice Mokotowską i Kruczą. Dochodzi do pl. Konstytucji. W tym miejscu następuje przerwa w ciągłości ulicy Pięknej. Ponownie rozpoczyna ona bieg kilkanaście metrów za placem Konstytucji i wpada w ulicę Koszykową na skrzyżowaniu tej ostatniej z ulicą Emilii Plater.

Historia

Dawna droga narolna. Budowę ulicy Pięknej datuje się na końcowe dekady XVIII wieku. Na początku ulica nosiła nazwę Bazyliańskiej, ale w 1770 zmieniono ją na Piękną. Nazwa oddawała ówczesny wygląd ulicy, która została obsadzona drzewami i stanowiła element założenia ujazdowskiego.

W 1930 nazwa ulicy została zmieniona na Piusa XI. Pius XI, a właściwie Achille Ratti, w kwietniu 1918 został mianowany przez papieża Benedykta XV wizytatorem apostolskim w Polsce. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został nuncjuszem apostolskim. Podczas bitwy warszawskiej 1920 pozostał w Warszawie jako jeden z dwóch (obok przedstawiciela Turcji) przedstawicieli dyplomatycznych obcego państwa. Władze okupacyjne Warszawy podczas II wojny światowej dokonały korekty w nazwie trasy, tak że przybrała ona nazwę Piusstrasse (Piusa). Po wojnie znów przywrócono przedwojenną nazwę Pięknej na Piusa XI. Jednak papieski patronat nie odpowiadał komunistycznym władzom Polski, dlatego uchwałą Stołecznej Rady Narodowej z dnia 26 marca 1949 przywrócono nazwę ulicy Pięknej, aktualną do dnia dzisiejszego. Ulicą tą jeździły kiedyś trolejbusy. W latach 1946-1972 przebiegało tędy kilka linii trolejbusowych. Regularną komunikację autobusową wprowadzono na ulicy Pięknej dopiero 14 stycznia 1953.

Obiekty

Przy ul. Pięknej znajduje się wiele ważnych obiektów i zabytków m.in.:

• ul. Piękna 1 - Ambasada Francji wraz z Misją Ekonomiczną, będącą przedstawicielstwem Francuskiej Agencji ds. Rozwoju Międzynarodowego Przedsiębiorstw Ubifrance (Agence française pour le développement international des entreprises)
• ul. Piękna 2-8 - Ambasada Kanady
• ul. Piękna 3 - siedziba główna Polskiej Partii Socjalistycznej
• ul. Piękna 10a - Ambasada Szwajcarii w pałacyku Wilhelma Ellisa Raua (przy skrzyżowaniu Pięknej z Al. Ujazdowskimi)
• ul. Piękna 14 - Amerykańskie Centrum Źródeł Informacji i Wydział Konsularny Ambasady Stanów Zjednoczonych Ameryki
• ul. Piękna 16b - Galeria In Spe
• ul. Piękna 17 - zabytkowa kapliczka (w podwórzu), miejsce b. siedziby poselstwa/ambasady Niemiec (1920-1939), obiekt został zbombardowany i obecnie nie istnieje
• ul. Piękna 19 - tzw. mała PAST-a, o którą podczas powstania warszawskiego w dniach 4-20 sierpnia, toczyły się ciężkie walki, uwieńczone powodzeniem 22 sierpnia
• ul. Piękna 24-26 - Prywatna Szkoła Żeńska im. Cecylii Plater-Zyberkówny
• ul. Piękna 47 - zabytkowa kamienica z 1904 (vis-a-vis Hali Koszykowej) należącej pierwotnie do hr. Collona-Walewskich (podwójny adres: także Koszykowa 64); obecnie ostatnia kamienica lewostronnej części ul. Pięknej, brak zniszczeń wojennych

Komunikacja

Ulicą Piękną kursują linie autobusowe: 107, 118 i 159.