Ulica Tytusa Chałubińskiego

Ulica Tytusa Chałubińskiego w Warszawie – ulica w południowej części Śródmieścia Warszawy, biegnąca od ul. Koszykowej do Alej Jerozolimskich.

Ulica Tytusa Chałubińskiego w Warszawie – ulica w południowej części Śródmieścia Warszawy, biegnąca od ul. Koszykowej do Alej Jerozolimskich.

Historia

Zaplanowana w czasach prezydentury Kaliksta Witkowskiego, wytyczona w 1881. Początkowo, do 1917, nosiła miano Teodora Berga, carskiego namiestnika.

Na odcinku ulicy pomiędzy ul. Wspólną, a ul. Nowogrodzką rozciągały się tereny Ogrodu Pomologicznego.

Naprzeciwko, na miejscu dawnych ogrodów księży misjonarzy w latach 1897–1902 powstały zabudowania Szpitala Dzieciątka Jezus według projektu Józefa Piusa Dziekońskiego, wypełniające cały kwartał ulic Lindleya – Oczki – Chałubińskiego – Nowogrodzka z zamykającą go od północy Kaplicą Dzieciątka Jezus.

W 1902 u zbiegu z ul. Oczki według projektu Antoniego Jabłońskiego-Jasieńczyka wybudowano budynek Instytutu Anatomicznego i Prosektorium (Centrum Biostruktury - Anatomicum), służący Warszawskiemu Uniwersytetowi Medycznemu.

W 1911 według projektu Józefa Napoleona Czerwińskiego i Wacława Heppena pod numerem 13 u zbiegu z Alejami Jerozolimskimi zbudowano wielką kamienicę rodziny Burchardów, rozebraną w 1973 pod pretekstem konieczności budowy estakady przy Dworcu Centralnym.

W okresie międzywojennym ulica Chałubińskiego stała się wraz z al. Niepodległości odcinkiem planowanej trasy N-S, która miała biec od ul. Marymonckiej przez Powązki, Śródmieście, Chałubińskiego, Pole Mokotowskie, przedłużoną ulicę Włodarzewską (obecna al. Niepodległości do Puławskiej).

Dzięki tym planom w 1930 na Chałubińskiego poprowadzono linię tramwajową, zaś przy ulicy powstało kilka reprezentacyjnych obiektów: Gmach Ministerstwa Komunikacji, gmach Dowództwa Korpusu Ochrony Pogranicza, oraz siedziba Warszawskiej Szkoły Pielęgniarek według projektu Romualda Gutta.

W latach okupacji zabudowa ulicy nie poniosła większych zniszczeń, jednak w okresie powojennym w związku z jej poszerzeniem rozebrano kilka kamienic.

Na miejscu Ogrodu Pomologicznego zbudowano szkołę, zaś u zbiegu z Alejami Jerozolimskimi wieżowiec Intraco II, znany także jako "Elektrim", a obecnie jako Oxford Tower.